برای داشتنت از هزاران راه گذشتم,
-پا کشان-
به هزاران رنج دوران تن دادم,
-شادان-
تربت پایت بر چشم کشیدم ,
-اشک ریزان-

رسیدم,

افسوس,
تو در طلب فردا می رفتی…

کاش مقیاس آدم ها
پینه های پای بود
و آستین خیس عاشق.

چرا که تورا نه به زر و سیم قیمت است و
نه به کاخ و جاه.