همیشه نگران رفتنت بودم
اما حالا من به گوشه تنهاییم خواهم رفت
و تو سالهای خوش پیش رو را با آنچه باور می کنی
وقت داری تا تقویم را ورق زنی.

تنها می روم
بی تو می روم
جعبه ای کهنه برایت یادگار میگذارم
تا مرا در آن بگذاری.
آنقدر کهنه که زود بپوسند.

دلدلکهای من قفلی بر دفتر ایم زده
بیا,
اینک کلیدش از آنِ تو…